cem karacanın eğer yanılmıyorsam bir şiirden uyarladığı şarkısı. tek kelime ile muhteşemdir. özellikle "insanlar gülüyordu de Trende vapurda otobüste..." kısmı bana bir zamanlar yaptığım uzun otobüs yolculuklarında, işe giden insanların, üniversite öğrencilerinin ve hatta otobüs şöförünün yüzlerinde aradığım ve hiç bulamadığım yaşama sevinci ve bir tebessümü hatırlatır. ama hepsinin yüzlerinden sabahın o saatinde yorgunluğu okuyabilirisniz.
ve... "Beyoğlu sırtlarından yasak gözlerimle bakıp..." diye başlayan kısmı ise cem karacanın uzun yaşam öyküsündeki sürgün yıllarını ve memleket hasretini anlamamıza neden olur.
