akşam evde oturuyordum, arkadaş eve geldi selam verdi, oturdu morali bozuktu, hayırdır noldu dedim.
Dün arkadaşlarla maç etmiştik ya o arkadaşlardan birisi ölmüş dedi.
Şok oldum, muhtemelen 20-21 yaşlarında bi gençti.
Nasıl olmuş dedim, sobalı evde kalıyorlardı, gece çok üşümüş(-2 derece hava vardı) sobayı yakıp uyumuş, sabah ölü olarak bulmuş arkadaşları...
Bu kadar basit mi bu kadar kolay mı diye düşündüm.
Ailesi kim bilir ne umutlarla göndermişti, durumu çok iyi olmadığı için doğalgazlı bi ev bulamamıştı ve yalnızca 1 hafta önce çıkmış olduğu evde ölmüştü.
Içim burkuldu, böyle olaylarda aklıma hep annem ve kardeşim gelir, annemi aradım konuştum, hastayım dedi her zamankinden daha içten bi şekilde geçmiş olsun dedim.
Kardeşime versene dedim, aldı konuştuk, drogba'dan bahsettik, sınava çalışıyor musun lan dedim, çok çalışmıyormuş kerata...
Sonra, oğlum burada bi arkadaş öldü ya diye dert anlatmaya başladım. Ben sustum o anlatmaya başladı, bi arkadaşı var bunun onun iki dayısı da ölmüş, gene şok oldum nasıl olmuş dedim.
Minibüscüyle başka bi araba şoförü tartışmış, sonra bunun dayıları, esnaflar falan gelmiş ayırmışlar, minibuscüyü göndermişler, adamı arabaya bindirmeye çalışmışlar binmemiş silahını çıkarmış havaya ateş etmiş, herkes kaçmış bu iki kardeş kalmış napıyorsun sen demişler, tutmuş bi tanesine 8 el ateş etmiş, kardeşi saldırmış üstüne, adam kardeşini yere fırlatmış onun da kalbine ateş etmiş ikisi de olay yerinde ölmüş.
Tartıştıkları kişi sivil polismiş.
Ulan kimlerin eline silah veriliyor, hayat bu kadar ucuz mu? Ayırmaya gittiğin kavgada dayak yersin de ölünür mü lan?
Adamların toplam 7 çocuğu vardı, Allah yardımcıları olsun...
Hayat bu kadar ucuz olmamalı.
Peşin edit: bu saçma paragraf ayrımları ve berbat anlatım için kusura bakmayın.
