bazı kitaplar vardır hani, kendini kötü hissettiğinde okursun. o dünyaya kaçar ve sığınırsın. gerçeklikten kopartırsın bazen kendini. işte friends de benim için böyle bir dizi. canım sıkkın olduğunda, baş edemediğim bir gerçeklik karşımda dikilirken, yoksayamadığım bir şeyler etrafımda olup biterken açıp herhangi bir bölümünü izliyorum. o şey kaybolmuyor evet ama en azından unutuyorum. en azından daha pozitif yaklaşıyorum. en azından sırıtıyorum.
