tir tir titriyorum şu an,
sanma ki soğuktan,
bilirsin bir tek sensizlik benim kanımı donduran.
keşke iliklerime işlemeseydin bu kadar.
seninle dinlediğimiz şarkılar çalıyor fonda,
aklıma milyon tane hediye geliyor,
milyon tane güzel şey,
anılarımız gibi.
ama yapamıyorum,
kaldıramıyorum ellerine başkasının elinin değmiş olmasını,
ne elleri be gözlerine değimiş olmasını bile kaldıramıyorum,
öyle mutluydum ki.
gülerdim ben be.
hem de ağlaya ağlaya,
yağmurda ıslanmak bile bir hediyeydi benim için,
seni bir gün bir kere olsun görebilmek için beklediğim,
sokaklar, soğuklar,
hediyeydi bunlar benim için.
sen bir hediyeydin.
ben ise sadece birisi.
bir şeyler yapmam lazım biliyorum,
dön diyorum sanacaksın onu da biliyorum.
dön diyor olacağım keza,
dönmeni istemeden de olsa.
mutlu yıllar sevdiğim,sevgilim,
olgunluk dönemimin ilk sancısı.
tam bana bir şey olmaz dediğim anda gelip,
bana nelerin olabileceğini gösteren güzel gözlüm.
sana hediye almak bana ceza olacak,
yüzünü bir kere daha görmek,
arkadaşlarının arasında mutlu olduğunu görmek,
bir zamanlar en büyük lütufken,
şimdi bir ceza olacak.
ama yapacağım biliyorsun.
geleceğim yine de yanına.
sana çizdiğim resmimizi vereceğim,
sevdiğin şekerlerle dolu kutunun içinde.
ama ne yazık ki,
o sayfanın bir yanında sen,
bir yanında ben olacağım.
bir daha kavuşmamak üzere,
birbirine aşkla bakan,
gözlerini kırpmadan.
