Aslında seni sevmiyordum. Toprağıma ayak bastığındaki toz pembe o havayı seviyordum. Midemden, evet tam da midemden başlayıp beynimin en uç noktalarına kıvılcımlar taşıyan kelebekleri seviyordum. Avuçlarımda ki teri seviyordum veyahut. Ama kesinlikle seni değil. Kırmızıya bulanmış bir kadehi ya da ellerimde kalan sigara kokusunu, kavga ettiğimiz gecenin sabahları. Ama, seni değil. Aşkı bedenime giydirişini seviyordum nakış nakış. Hayal etmeyi başım ne zaman yastığa düşse.
Korkum seni kaybetmek değildi. Bir daha böyle hissedemeyecek olmamdı belli ki.
