daha önce hiç merakım olmamıştı. ama çok severim hayvanları özellikle kedileri. hele (bkz: çita)'yı. geçen yaz sonu çalıştığım deponun içinde 4 tane kedi yavrusuyla karşılaştım. deponun kuytu bir köşesine yavrulamıştı anneleri. ama anneleri yoktu piyasada muhtemelen ölmüştü. yavrular daha gözlerini yeni açmışlardı. onlara hergün biberonla süt içirdim. byağı bir kendilerine geldiler ama anne sütünün yerini hiç bir şey tutmaz.. araya kurban bayramı tatili girmişti. yaklaşık bir hafta uzak kalmıştım. güvenliklere talimat verdim ama ilgilenmemiş hıyarlar. izin dönüşü baktım ki; 3 tanesi ölmüş bir tanesi yaşıyor ama çok zayıf düşmüş.. süt vermeye devam ettim. nitekim kendine geldi 10 gün içinde. yemek yemeye bile başladı. adını şanslı koydum bir arkadaşımım isim önerisine karşılık.. şanslıydı çünkü. şimdi evde beslemesemde depo içinde besliyorum. dana kadar oldu maşallah. sabah gelir gelmez onu arıyor gözlerim. ofise girip koltuğuma bile oturuyor. çok şeker bişey. giri'mi şu sözlerle bitirmek ıstıyorum. hayvan sevgisi olmayan'da ınsan sevgisi'de olmazmış derler..
