birde köyde bir çarşı vardır. orada hep kahvehaneler vardır. küçüklükten beri oradan geçerken konuşulmaz, gülünmez asla tekrar tekrar önünden geçilmez.kız ve erkek ayrımı çok fazla vardır. küçük yaşta anlarlar o kız erkek kavramının ne olduğunu. mahallenin sürekli dedikodu yapan teyzeleri vardır. bunlar kimin kızı ne yapmış kim kiminle konuşmuş her şeyi bilirler. hatta iftira bile atan olur. büyük bir şehirden gittim bir köye. 2 sene orada kalmak zorundaydık. bir çok insan tanıdım. en iyileri dediğim kızlar bile resmen sevgili yedekliyorlardı. sevgilisi olmayınca kendini boşlukta hissediyormuş kendisi. bir kız sevgilisi varken "ki olmayanını görmedim"
kaba bir tasvirle kendisine asıldığı çok belli olan bir erkekle sırf ego tatmini için konuşuyordu birde ben büyük şehirden geldiğim için yanlarındayken biz çok özgürüz burada tavırları takınıyorlardı. her köy için geçerli mi bilemiyorum ama batı'da ki köyler için geçerli olduğunu düşünüyorum.
