ayağa kalkıp kısa süreli bir "gıııooooolll" nidasından sonra, oturduğum koltuğa kafa üstü gömülüp ayakları çılgınlar gibi çırparak kutladım.
kalktığımda ise, mütemadiyen maçları birlikte izlediğimiz iki arkadaşla sarmaş dolaş vaziyette "beşiktaş" diye bağırıyorduk.
bu da böyle bir anımdı, entry ise subjektif...
