efenim geçenlerde uçak yolculuğundayım. sağ çaprazımda bir amcanın fenalaşması üzerine uçakta "doktor olan varsa gelsin" anonsu yapıldı. 5 kişi mağrur bir halde kalktı. "vay anasını elini sallasan doktora çarpıyor" diye bir düşüne aldı beni. neyse efenim
doktorlar hastayla ilgilenmelerine rağmen adamın durumunda bir nebze olsun iyileşme yoktu.
sonra adama dikkatli baktım. gözlerindeki usd işaretini ($) gördüm. doktorlara döndüm.
"çekilin ben müfettişim" dedim. amcayı biraz dinledikten sonra teşhisi koydum. sorun kötü finans yönetimiymiş.
"duran varlıklarını kısa vadeli banka kredileri ile finanse edersen işin içinden çıkamazsın hacı" dedim. Ellerimi omzuna attım. güven telkin ederek konuştum arada bir yanağından makas alıyordum. teşhis sonrasında amcayı bir rahatlama aldı. tavsiyelerini dinleyeceğim yeğenim dedi. "ahh senin gibi damadım olaydı. sektörde 1 numara olurdum" dedi. "hadi oradan şamşirik" dedim keline bir tane şaplatırken. "iste hemen kızımı sana vereyim" dedi. "ben eviliyim tombik" dedim. biraz hayal kırıklığına uğradı ama muhabbetin ilerlemesinden memnundu ve sıkıntılarını unutmuştu.
sonrasında vatandaşa hizmet etmiş olmanın gururu ile mağrur bir şekilde ayağa kalktım. doktorların başı önüne eğilmişti. hatta bazıları "o kadar sene boşuna okumuşuz" diye söyleniyordu. yetersizliklerini yüzlerine vurmak istemiyordum ama içimdeki dürtüye de engel olamıyordum. "koydum mu" hareketini gözlerinin içine baka baka yaptım.
sonrasında uçakta bir alkış tufanı koptu. üzerime alınıp selam verecektim ki bu alkışların uçak indiği için yapıldığını anladım. alaturka adetlere küfürler eşliğinde sırt çantamı aldım. içinden bir çokomel çıkarıp ağzıma attım.
