sözüm ona geleceği parlak olacak olan çocuk söylemidir. lütfen bakın beni kadın özgürlüğü düşmanı olarak görmeyin. kadınlar cahil cühela kalsın demiyorum. ancak bi düşünsenize küçük çocuklarımızı günümüzde din diyanet kültür medeniyet bakımından kimlerin yetiştirdiğini eğittiğini(!) ne eğitim ama! kreşler, bakıcılar anane veya babaanneler. ya hu çocuklar ana babalarına hasret büyüyorlar, daha sonra ise anne babanın yokluğuna alışılıyor. bakıcıların veya kreş hocalarının dini veya siyasi, hayata bakış açısıyla eğitilip büyütülüyor çocuklar. boşuna dememişler "kadın, bir milletin mayasıdır" diye. arkadaşlar, veya daha doğrusu sayın erkek camiası: evleneceğimiz kızın çalışıyor olması ne de cazip geliyor değil mi kulağa ve kesemize. evet evet öyle, yani kadınlar bankamatik gözüyle seçiliyor günümüzde hanım olarak eş olarak. ama çocuklarımız ana baba şefkatine muhtaç büyüyor, yalan mı?
bir başka olarak; çalışan bir kadın sabah evden çıkıyor ta ki akşam altı yediye kadar. pekala bu kadın eve gelince bulaşık mı çamaşır mı yemek mi işlerine bakacak. hele ki çocuğuyla mı ilgilenip öz değerlerimizi öğretecek? hadi ama arkadaşlar ne denilmek istendiğini ve gelecekteki tehlikeyi hepimiz görebiliyoruz değil mi? karı koca ilişkisine hiç mi hiç değinmiyorum bile. ula günde en fazla üç dört saat birbirlerini görebiliyorlar. bu da ayrı bi mesele işte.
kreş: eski yunanca'da " ahır" demekmiş. bu da dipnot olarak kalsın.
