türkiyedeki her kulüp "atatürk bizim takımlıydı" demek için kıçını yırtıyor.
biri diyor ki odada bulunanlara "ben fbliyim" demiş, öbürü diyor ki "gaassarayı ziyaret etti bak belgeler burda", ötekisi "en büyük beşiktaşlı atatürk" demekte.
bu durum kimsenin de komiğine gitmiyor ya ona hastayım. sen balkanların elden çıkışını gör, paranoyaklaş, tek adam olmak için kıçını yırt, koskoca coğrafyayı bağımsız hale getir, yüzyıllardır fiilen ve resmen devam eden saltanatı yerle bir et, memleketi sekülerleştir, denge politikası izleyip ülkeni ezdirmemek için kafanı normalden fazla patlatıp erken yaşta hastalan, bir ülkenin geri kalmış medeniyetini ilerletmek için bin bir zorluğa göğüs ger; aradan yıllar geçsin iki tane kıçıkırık kulüp çıkıp "atatürk bizim takımlıydı bizi tutmayan hayin" desin.
adam o kadar işin gücün arasında futbolla ciddi ciddi ilgileniyor, takımının kombinesini her sene alıyor, feneriumdan ya da gs storedan her ay yüklü miktar alışveriş yapıyor sanki.
atatürkün futbolla ilgisi, kasiyerin müşteriye olan ilgisi gibi. aslında zerre sallamıyor ama işi gereği ilgileniyormuş gibi yapmak zorunda.
hanginiz bir kasiyer size güler yüz gösterip ilgili davrandı diye "aha bana güldü kesin verecek" dediniz merak ediyorum. ama iş futbol lafazanlığına gelince "atatürk bizim takımlı". ya yok öyle bir şey.
adam herkese mavi boncuk dağıtmış işte, hiçbir kesim küsmesin diye. anlaması bu kadar zor değil.
