orta okul ikinci sınıfdayız. ders zili çalmış, bir yandan boğuşurken bir yandan kapıdan öğretmenin gelmesini bekliyoruz. "hoca geliyooo" diye bağıran arkadaşı duyar duymaz sırama koştum. sırada bir kızla oturuyoruz, o koridor tarafında ben duvar kenarında. kız arkadaş zil çalar çalmaz sırasına oturmuş olmanın vakurluğuyla geçmeme izin vermiyor. "yaa kızım çıksana geçiyim" diyorum. omuz silkip "bana ne bana ne" diyor. kolundan tuttuğum gibi çekiyorum ve yerime geçiyorum. başlıyor bizim kız zırlamaya "ühüü kolum acıdaaa.. ühüü.. ühüü".
belgin hoca beni sınıfın huzuruna çıkarıyor, bir elinin tırnaklarını kulağıma geçirirken diğer elindeki kalemin sivri ucunu "tık tık tık" diye kafama vuruyor ve ağzından tükürükler çıkarak on santim mesafeden suratıma kin kusuyor.
çok sonra depremde öldüğünü öğrendim, allah rehmet eylesin.
