#3661487'nin hatırlatmasıyla aklıma geldi. yorgun argın koştur koştur 12/a'ya yetişmeye çalışırken kadıköy çarşı durağının yakınındaki is bankasının bir basamağında geceleyen yaşlı bir amca görürüm hep. para istemez, dilenmez. yalnızca orada konaklar. bir gün yine koştur koştur yürürken elinde bir kahve bardağı, yanında bir genç onun da elinde bir kahve bardağı; sohbet ediyorlarken gördüm. dışarıda hala samimi insanların olduğuna inandıran bi umuttu bu, istanbul gibi bir şehirde.
