sabahın köründe sınava gireceğim zamanlarda içimi ürperten alarm. hiçbir zaman bakamayacağım kopyaları yazmakla, akılda daha kolay kalan konulara odaklanıp kalan bir-iki saati verimli kılmak ya da uyumak fikirleri arasında gidip gelmemi sağlar. duruma göre çay/kahve/kola bardağım titrer, burnumun aktığını farkederim, gözlerim hafiften yanar. öyle bir garip pavlov hissiyatı oluşturur bünyemde. pistir bunu duymak öyle sabahlarda.
