ikiyüzlü olduğumuzun kanıtı olan ekran şaheseridir. yakın zamanda bitecek, çünkü biz milletçe alışkın değiliz gerçeklerin suratımıza dan diye çarpılmasına.
aşk-ı memnu'yu ağzın açık izlersin, behlül bihter'e kaç posta kaymış salyaların akarak bakarsın ama aysel'in aşkı, aysel'in kıyafetleri, aysel'in lafları kanına dokunur. neden? çünkü aysel orospu. festus okey'i tanımıyorsun, 6-7 eylül umrunda değil, belki bir fikrin bile yok. bu ve buna benzer çok çarpıcı konuları sakınmasız bir şekilde anlattığı için bile yeri çok başka.
bitecek olmasından mütevellit diziyi hızlı tren moduna geçirdiler, yine de özellikle son bölümü çok iyiydi.
uğur polat'a ayrı parantez açmalı, çizdiği karakteri sevmemeye imkan yok. irfan kaleli ile birlikte karşılıklı oynadıkları sahneler -ki buna oynamak denmez resmen döktürüyorlar- ders niteliğinde. ikisinin diyalogları çok sağlam ve özenli yazılmış. murat uyurkulak ve yıldırım türker diyor, saygıyla eğiliyorum.
dün geceki bölümünde aysel'in ettiği cümle ise ayrı bir yazı konusu.
