anlamı az ve öz söylendiğinde beliren ve değer kazanan söz öbeği. eğer bir kişi sizi durmadan "seni seviyorum" diyorsa artık o sevgiden çok alışkanlığa dönmüştür ve anlamını yitirmiş, adeta bir sakız haline gelmiştir. bu lafı söylemek için bazen uzun süre bekler insan; ama bilmez beklemek anlamsız ve zararlıdır-asla diyememe şansı da vardır *. son ana kadar geciktirilir bu söz öbeği bazen, kişi söyleyemez-aslında çok kolay görünür "ne var ki" diye düşünülür; ama bir insan karşısındakine gerçekten deliler gibi aşıksa bunu söylemekte güçlük çekebilir. ozan kıratlı da "seni sevmek" adlı şiirinde bu konuyla bağlantıları şu sözleri sarfetmiştir:
seni sevmek
sana her an sevdiğimi haykırırken
bir türlü duyuramamak gibi
seni sevmek
gözlerimle aşkımı anlatmaya çalışırken
dilimin tutulması gibi
seni sevmek
her an seni düşünmek
ama bir türlü söyleyememek gibi
seni sevmek
seni düşünerek ölmektense
seni düşünmekten ölmeyi tercih etmek gibi
seni sevmek
sana hissettiklerimi anlatacak
bir sözcük dahi bulamamak gibi