''keşke çocuk kalsaydım da dizimdeki yarayı en büyük acı sansaydım.'' diyor ya birisi, kim diyorsa artık. tam olarak öyle. hayatın bu kadar yoz bir şey olduğu o çocuk aklımın ucundan bile geçmedi. keşke o yollarda sürekli bir şeyler arayan, bulduğu işe yaramaz çöpü eve getirip annesinden dayak yiyen o aptal çocuk olarak kalabilseydim.
