bizim durumumuzda olanlar hep söze ''benden ne istiyorsun! '' diye başlarlar. bizim durumumuz bizim durumumuzda olanlardan birazda olsa farklı, eğer söze başlanacaksa, ''senden ne istiyorum? '' diye başlamalı. sen hep iyi tarafta olup beni bana kötü biri olduğuma ikna etmek zorunda mısın? sende git diğerleri gibi, öyle bir köşede beni bekleme. ben belki sadece hayatımda acı arıyorum. bu melankoli ikimizi de yoruyor, biliyorum ama o söylenmesi gereken kesin, net sözü ağzımdan çıkaramıyorum. ama senin benim başucumda olman gerektiğini de hissediyorum belki, o nedenle bu saçma durumu sana yaşatıyorum. sen haketmiyorsun tabi, bir kez bile olsa bunu yüzüme vurmadın ama bir kırılma noktası olmalı, ne olur ikimizden biri cesur olsa ve artık olmuyor, anladım dese... evlilik çağımız geldi, artık arkadaşlarım yanıma eşleriyle, çocuklarıyla geliyor. sen de istiyorsun biliyorum ama ben o kadar cesur biri değilim, anlaman lazım. git, kendi hayatını yaşa derim. ben yine oyalanacak birilerini bulurum. keşke bunu yapabilsen de bende değerini anlayıp kapına köpek olsam.. ama sen demiyorsun, yine de ben köpekliğime devam ediyorum. ne olur de, yoksa ben zapt olmayacağım.
