demin eski başlıklarımdan birini gördüm.*
hali hazırda zaten mutsuzum, üzülmüşüm. *
ben bilmezdim adam akıllı sevmeyi. sevgi sel gibiydi birden deli gibi akmalı idi benim için.
derler ya çok muhabbet tez ayrılık getirir diye. ben sustum ondan konuşmadım fazla.
konuştuğumda ise set vurulmuş bir selin taşkınlarını döktüm içimden de olmadı, yetmedi devam etmeye.
iki dünya ne kadar birbirinin çekimine kapılsa da araya mesafeler giriyormuş, ancak ben dert etmedim.
amma velakin başkası da sen olmuyor, olmaz da gerçi, şaşırmak lazım düşünemedim.
bir de söz vermek çok basit, çok sıradan, hiç utandırmayan ve ya üzmeyen bir şeymiş.
bugün ile dün arasında kişiler kendi içlerindeki dengeyi kuramıyormuş dostlar.
çelişki bazı insanlarda davranış değil, özellik olmuş, iki ucu boklu değneğin bir ucu bizi bulmuş.
