komünist arkadaş kalemin anasına avradına, dinine imanına küfür eder.. ülkücü genç ayağa kalkar, komüniste yumruk atar.. komünist arkadaşlarını çağırır ülkücü dayak yer.. ülkücü arkadaşlarını çağırır, komünist dayak yer.. sonra toplanıp kavga etmeye başlarlar.. birisi ölesiye kadar bu kavga devam eder.. sonra öldürülen taraf, karşı taraftan intikam alır.. kin, öfke nefret, gözyaşı..
keşke kalem hiç kırılmasaydı dersin..
türkiye bir gün insanların birbirlerine saygı gösterdiği bir yer olur mu?? bunu bilemem, ama isterim..
