sevmek ne zordur dostlar.
anlaşılabilir miydi gözlerine bakınca hissedilenler?
duyulur muydu kalbinden geçen derin sözler?
anlatılabilir miydi onun gülüşünde gördüklerin?
yüce şairlerin yazdığı dizeleri içinde hissetmek ne büyük bir duyguydu. ya şarkılar... dinleyip geçtiğin şarkıları gerçekten hissedebilmek nasılda insanı farklı dünyalara götürürdü. hayat ne güzeldir severken, tüm bunları farklı bedenlerde yaşatabilmek ne büyük ve boşa bir uğraştır. sevmek onu yaşayabilenler tarafından anlaşılırdı ya.
sahte duygularla bezenmiş dünyamın belki tek gerçeği o'nun sevgisiydi. geçmiş geçmişte kalır derler ya uludağ sözlük yazarları. geçmiş geçmişte kalmıyor ki geçmişin seninle beraber geliyor. zaman geliyor ve zaman duruyor. tiktaklar susuyor, onun adı başlıyor. onun gözleri kalıyor, onun teni,onun kokusu ve onun gülüşleri kalıyor. istiyorum ki hep öyle kalsın. ne olurdu bir kez daha dokunabilsem, bir kez daha sevdiğimi söyleyebilsem, bir kez daha doya doya sarılsam ve sonra oracıkta ölsem. ölümlerin en güzeli olurdu ya .
zaman oluyor onu bana hatırlatacak bir şey çıkıyor, bir müzik çalıyor bana onu anlatıyor, onunla yürüdüğüm sokaklar bana onun hayalini getiriyor, biri bir söz söylüyor ben onun sözlerini hatırlıyorum. yine aynı anılar yaşanıyor, tebessüm beliriyor yüzümde sonra yine zaman işliyor. ağlamak geliyor, ağlayamıyorum. o'nun yokluğu bu kadar işlemişken hayat farklı akıyor. ben belli edemem hissettiklerimi. kimseciklerde anlamazdı ya. siz gerçekten unutmak istediniz mi geçmişi? ben istedim. bazen lafta istedim ama o'nu hatırlarken gerçekten istedim. ne olurdu hiç tanımasaydım. yada hep yanımda olsaydı. ne olurdu ne fark ederdi ne olursak olsaydık, nerede olursak olsaydık. nasıl olsa beraberdik ya.
o zaman birazda neşet baba anlatsın. canımı yakmasan olmaz mıydı her dinlediğimde?
