2005 senesi bir eylül akşamı... Şirin ve bir o kadar da kozmopolit köyümüzün nâçizâne çarşısından sirke aldım annem turşu yapsın diye, yanımda da polis meslek yüksek okulunu kazanıp kaydını yaptırmış, sağlık raporu ve çok çok büyük ihtimalle yerleşmek için gidecek olan arkadaşım Mahmut var. Ben de o dönem üniversite sınavının normal tercih döneminde yerleşememiş ve ek kontenjan atamalarını bekliyordum. Eve doğru yol alırken, köyümüzden kaldırılan karakolun kapısının önünde bir traktör ve önünde de ağzından salyalar saçılarak traktöre havlayan bir köpek var. Köpeğin salyaları traktörün ışığının verdiği efektle bize korku filmi havası yaşatıyor o an. Neyse efendim, ortamın gerilimini kırmak, ortamı yumuşatmak için "Havlayan köpek ısırmaz derler ama belki bu köpek o atasözünü bilmiyordur." dedim. Gülüştük Mahmutla. Artık traktöre ve dolayısıyla da köpeğe iyiden iyiye yaklaştık. Köpek bizi farkedince oralı olmamaya çalıştıysak da işe yaramadı, üstümüze gelmeye başladı. Hırlıyor ve salyalı salyalı stümüze geliyor. Köyün mezarlığı da orada, onun duvarına doğru geri geri ilerliyoruz küçük adımlarla. Artık mezarlığın duvarına yaslandıktan sonra daha da gidecek yerimiz kalmadı. O anda Mahmut' a dedim; "3' e kadar sayıyoruz ve ikimiz de farklı istikametlere kaçıyoruz. Artık kimin bahtı açıksa o yırtar." dedim. 3' e kadar sayıp kaçtık farklı yönlere ve köpek benim üstüme doğru geldi. Ben de köpeğin yerinde olsam o çelimsiz vücuttansa kendi vücudumu tercih ederdim. Nispeten daha iyi yani en azından. Köpek üstüme doğru gelince elimdeki plastik sirke şişesini salladım peşim sıra koşan köpeğe doğru ama işe yaramadı. Köpek daha fazla saldırmadan bıraktı peşimizi, daha doğrusu peşimi. Pantolonumu ısırdığını hissettim ama dişlerini baldırıma geçirdiğini hissetmemiştim. Bakınca farkettik ki 3 dişini tamamen, bir dişini de kısmen geçirmiş baldırıma. Neyse sonra ilçedeki devlet hastanesine gidip kuduz aşısı oldum. 21 gün süre zarfında 4 aşı daha olmam gerektiğini söylediler. Ertesi gün çarşıya çıkmaktan bile korkar olmuştum. Ki yürüyerek de değil, motorsikletle. Aşılarım tamamlandıktan sonra* kırkıncı günümü tamamlayıp kuduz olmayı bekleme psikolojisine bile girdim. Aileme zarar vermeden, bir köşeye geçeyim diye bile düşündüm.
