lise son sınıf öğrencisiyim. Alt komşumuz gönül ablanın ilk okula giden bir kızı var, rica etti giderken okula sinem'ide götürürmüsün diye işim var falan diye ? Ik mık kem küm dedim ama mecbur kaldım tabi..
Çıktık yola.. Neyse nihayet okula bıraktım ben bunu..
Kendi okulumda hemen 50 metre üstünde zaten,
de, bi gariplik var.. yolda tip tip bakanlarımı dersin ? sırıtanlarımı dersin. Kıskıs gülen okul kızlarımı dersin..
Ne oluyo lan diyorum bi huzursuzluk var içimde, çözemiyorum..!
az sonra okulun bahçesinde tören için bekleyen kalabalığa yaklaşırken ;
- Madmen, Kardeşim beslenme çantan çok güzelmiş ;
diyip gülmeyle anırmak arasında bir kahkaha atan * sınıf arkadaşımın ağzına tokatı çakacaktım ki elimdeki beslenme çantasını fark ettim.. Hasktr ! beslenme çantası. hemde pembe !
yolda sinem sultanıma ağırlık olmasın diye elinden aldığım beslenme çantası elimde kalmış..
O yolu tekrar geri döneceğine mi yanarsın, magmaya kaçan karizmayamı, elinde tekrar o pembe çanta saklaya saklaya çocuğa götürmeyemi....
