19. yüzyıla kadar kendilerine "pisagorcu", 19. yüzyıl sonlarına doğru et yemeyen nüfusa verilen isimdi, pisagor bir adada kurduğu kendi okulunda yaklaşık üç yüz öğrencisi ile hem eğitim hem öğretileri ile tamamen farklı bir inanış sergilemiş bazı kurallar getirmiş, ruh göçü inanışına göre kesilen hayvanda daha önce ölmüş bir insanın ruhu olma durumundan dolayı pisagor okulunda et yenmezmiş, pisagor, okulu ve öğrencileri ile birlikte yakıldıktan sonra, et yemeyen kesime "pisagorcu" denilirmiş ta ki "vejetaryen" kelimesi bulunana dek.
