askerliği kutsallaştırmak imkansızdır. Askerlik zaten kutsal bir şeydir. varolan Askerlik kurumunun aksayan yanlarını kurumun varlığında yada öneminde değil kurumu babasının çiftliği gibi kullanan gereken eğitim ve anlayış verilmemiş kişilerde aramak gerekir.
işinin önemini ve kutsallığını bilen komutan için emrindeki asker ego tatmin aracı değil anaların emanetidir.
askerlik kurumunu ve içerdiği kuralları değerlendirmek için askerliğin ne olduğunu bilmek gerekir. Askerlik sivil hayat değildir. savaşa heran hazır olmak ona göre bir disiplin içeren işleyiş içinde olmak demektir.
yemeği asker yapar , temizliği asker yapar. çünki savaşta her fert askerdir. askerin temizlediği yine askerin pislediğidir. ne kadar az pislersen o kadar rahat temizlersin. sabah mintika yapar dün içtip attığın izmaritleri toplarsın. girer tuvalete cekmeyi unuttuğun sifonun kalıntılarını temizlersin. ya kendi aranda bir oto kontrol mekanizmas oluşturur sifon çekmeyi öğrenirsin yada inat eder ben seninkini temizledim sende benimkini temizle der sende sifonu çekmessin. bu davranışın seni etkiler. komutanını değil. nihayette amac temizliktir. ister önce pislet sonra temizle, ister temiz bırak temiz kalsın.
dayak mevzuna gelince askerini döven iyi komutan değildir. disiplini sağlamak icin idare ve komuta yeteneğini değil rütbesini ve askeri disiplini kullanır. Böyle komutanları subaylar da sevmez emin olun.