söylemek istediklerimi bazen söylüyorum ama yumuşatmadan direk. anında tepki alıyorum. geçen akşam yaptım arkadaşım evden gidiyordu zor ikna ettim. alınmışmış, gerilmişmiş... üzüldüğüm gibi birde anlaşılamadığıma içerledim. sen beni tanıyosun bari sen yapma. söylemek isteyipte söylemediklerim genelde içimdedir hep bu yüzden ve ben bunun karektersizlik olduğunu düşünüyorum. yalnız biri var ; x bey gerçekten muhabbetin boktan ve sıkıcı içim patlıyor hayat enerjim gidiyor seninle konuşurken ve diğer y bey parfümünü değiştir midemi bulandırıyor dolmuşa sıkılan ağır vanilya kokusu gibi kokuyorsun ve bu ter kokusuyla karışıyor. sanırım biraz rahatladım.
