esasında devletli toplumlarda yaşayan her insanın az ya da fazla miktarda maruz kaldığı durumdur. şöyle ki;
doğa durumundan, bir sözleşme ile toplumsal iradenin, en egemen güç olan devlete teslim edilmesi ve devletin de işlevsel olabilmesi için vergi düzenine geçmesi ile "kul hakkı" kavramı çok daha farklı bir anlam kazanır. bu anlamlandırma, modern dünya devletlerinde ise artık nev-i şahsına münhasır bir hal alır. devletin ekonomide daha çok söz söylemesi, sosyal devlet anlayışın gelişmesi, siyasi-askeri-teknolojik gelişmeler ile devlet en büyük tüketici ve üretici durumundadır.
böyle bir durumda, vergiler ile karşılanan elektrik,su,ısınma giderlerinin olduğu bir binada çalışan;çocuklarının boğazına halktan toplanan vergiler ile lokmalar götüren bir memur elbette ateşten bir gömlek giymiştir.ç
gereksiz yere harcadığı her miligram suda,her vat elektrikte bir hak olduğu gerçektir. bu gerçeklik ise çok acı bir şekilde unutulmaktadır.
