uğruna sayfalarca yazı yazdığımız, bazen bir kaldırım taşına bazense basit bir ağaç kavuğuna işlediğimiz, nolursa olsun her seyden vazgeçip bir onsuz olamadığımızdır, bizdir o, dost gibi kardeş gibi en çok da hiç olmamış bir şeyin her an yaşadığın beklentisini yaşar gibi... en son umuttur bi çare kaldıklarında sığındığın ve candır o seni en çok tanıyandır bilir ve dokunur bazen yaralarına. *
