şairliğinin yanında başarılı bir çevirmen ve edebiyat eleştirmenidir de.
hiç kuşku yok ki ölen eşi 'drusilla' için kaleme aldığı aşk ve özlem şiirleriyle dolu 'xenia'(1966) adlı şiir kitabı onun en güzel eserlerinden biridir. bu yapıtında 'karısına her şeyi söylemek için yeterli zaman olmamasından korktuğunu' dile getirir sık sık.
hayat felsefesi son yıllarında iyice derinleşen şair montale'in; bu dönemlerinde, sevgiye kalın mercekli gözlükler ardından baktığı vurgulanır eleştirmen arkadaşları tarafından.
*****
Uzanmak gölgesine, soluk ve dalgın,
güneşten kızgın bir bostan duvarının,
dinlemek böğürtlen dikenlerinin arasından
tarlakuşlarının şakımasını, hışırtısı yılanların.
Toprağın çatlağında, burçak otlarında ya da
izlemek kırmızı karınca dizilerini,
kâh dağılan, kâh toplaşıveren
başak kümeciklerinin üzerine.
Gözlemek dallar arasından, çırpınışını
denizin uzaklarda, pul pul,
yükselirken ağaçsız tepelerden
ağustos böceklerinin titreyen şarkısı.
Ve dolaşırken göz kamaştıran güneşte
hissetmek hüzünlü bir hayretle
nasıl da benzediğini, hayatın ve acılarının,
üstü cam kırıklarıyla kaplı
şu duvar boyunca yürümeye.
