iki sene önce, yılbaşı yaklaşırken başıma gelmiş olaydır. Yanımdaki teyzenin tarlabaşı durağında inmesini takiben ayaktaki yaklaşık 20 yolcudan hiçbirisi yanıma oturmamıştır. Ben de kendi kendime ''kimse niye yanıma oturmuyor lan'' diye hayıflanırken bir sonraki durakta binen bir abimiz geldi usulca yanıma oturdu. Aman allahım, o da ne. Ben adamın elindeki piyango biletlerini görünce gözlerim faltaşı gibi açıldı. Onca insan koltuk boşken gelip oturmadı ve piyangocu abimiz gelip yanıma oturdu. Talih kuşu başıma konmuştu sanki. Kesin bu işte bir keramet vardır diyerek 2 tane çeyrek bilet aldım. Merakla da çekiliş zamanını bekliyordum. Büyük ikramiye kesin bana vuracaktı, yoksa o koltuğun 20 kişi ayaktayken, hem de akşam saati 1 saniye bile boş kalması imkansızdı. Hikayenin sonunda ne mi oldu? amorti bile vurmadı biletlere. O gün bugündür eski okulumun önünde simit satar, bakla falı bakarım.
