Baba odadan çıkarken oğul annesiyle muhabbet eder.
+Oğlum bak bir devlet köşesinde bir yere sırtını daya da kedini ziyan etme.
-Öyle diyorsun da anne ben felsefe üzerine okumak istiyorum.
+iyi bok yersin sen daha ne iş yaparsın ki zaten. Oturduğun yerden akıl sat millete. Yok anam yok biz de kafası azıcık çalışan ya bok yoluna gider ya da devrimci olur. Felsefe okuyacakmış yazıklar olsun.
Bir müddet sonra: Aile oturma odasında, televizyonun başında çay keyfi moduna geçmiştir. Ve baba der ki:
+Sen ben odadan çıkarken ne dedin.
-Ne dedim baba.
+Ne okumak istiyorum dedin.
(baba son kez kulaklarıyla duymak ister.)
-Felsefe okumak istiyorum dedim.
baba insan görmüş ürkek bir kedi hızıyla ellerini gösterir ve der ki:
+Bu elleri görüyon mu ya adam gibi bir şey oku ya da bizi yok yere uğraştırma.
Budur işte en haklı yanlış yönlendiriş.
