buna benzer bir olayı psikolog adayı bir arkadaşımla yaşadım.
şöyle ki;
sınıfta sunum yapmam lazım yaklaşık 100 kişinin önünde. hocaya aşırı bir saygı duyulması söz konusu ve aşırı saygı duyulan bu hocanın öğrenciyi tamamen iyi niyetle sunum sırasında çok sıkıştırdığı söylenmekte. ilk defa sunum yapacağım için aşırı gerginim. bu arkadaşın yanına gidiyorum belki faydası dokunur diye.
ben: ya düşünsene 100 kişi olcak orada
psi: yaa
ben: hocamı da hayalkırıklığına uğratmak istemiyorum, bana çok güveniyor.
psi: yok canım bişey olmaz.
ben: heyecandan midem ağrıyor kaç gündür, bi buçuk kilo vermişim.
psi: abartma
ben: öyle deme ya rezil olursam? tam 100 kişi.
psi: hakket he ben olsam bahane uydurur çıkmazdım. çok sıkıntı. dilin sürçse bile millet alay ediyor.
ben: (içses: sıçtın kızım) (yüz ifadesi: kabızım) dışses: sağol ya valla...
psi: (tahmini içses: kız göçtü, durumu toparla) siktir et ya gel çay içelim!
