6.
-
ilk önce tanışırsınız. sıcacık gülümsemeler, en içten bakışmalar...
kelebekler, kuşlar falan... evet evet diğer yarınızı bulmuşsunuzdur.
bir elmanın 2 yarısı gibisinizdir. sım-sıkı sarılı kalıp temas yüzeyini maksimuma çıkarmak istersiniz.
ama tamamen açılamazsınız, içinizde karanlık köşeler, ışık girmemiş dehlizler halen var olmakta...
hiç kimse oralara giremez... hiç kimse oraya sizin yanınıza gelemez...
zaman geçer artık en sevdiğinizin dışarıdan gelen bir tehdit olarak algılarsınız...
tıpkı bir parabol gibi...
artık inişe geçmişsinizdir... ve kopuş başlar... parçaların teker teker uzaklaştığını görürsünüz.
içinizde karanlık köşeler olduğu sürece ona ne kadar sıkı sarılırsanız sarılın, onu içinize alamazsınız...
aslında bir elmanın 2 yarısı olmak değil, sadece 1 elma olmak gerekirmiş...
-doomed to crumble unless we grow and strengthen our communication-
