adamakıllı konuşmaya, muhabbet etmeye gelen insanlara karşı iğrenç iştiyaklar sergileyen güruhtur. ki bunun sinoplulukla filan alakası yoktur. devlet bahçeli ya da herhangi bir milliyetçi lider diyarbakır'a geldiğinde acaba arabası parçalanır, bulunduğu bina yağmalanmaya çalışılır mıydı? kürt hareketiyle ağzı kanlanmış milliyetçi histerinin farkı da bu zaten. kürtlerin içinde de şiddet arzulayanlar olabilir ama bu hiçbir zaman göz göre göre bir lince yol açmaz.
pkk istemiyoruz diye bağıranların gözden kaçırdıkları ya da kabul edemedikleri bir gerçek var: o da kürt siyasetinin artık önüne geçilemeyecek denli büyüdüğüdür. bu niteliksiz ağızlar 100 yıl önce de rumlara ve ermenilere karşı konumlandırmışlardı kendilerini. türk milliyetçiliği geride kalmanın endişesiyle bölünmüş olarak ortaya çıkmıştı. aynı ekip şimdi kürtlere bakarak üretiyor kendini. ama unuttukları şey artık kürtlerin onlara bakacak zamanlarının olmayışıdır.
