onu hala delicesine seviyorum sozluk. her sey 4 yil once baslamisti. cok saf bir insandim sozluk. kimseye yakinlasmazdim ozellikle kizlardan uzak dururdum. öyle adamakıllı uzun süren bir iliskimde hic olmadi. onla ygsden haftalar once tanismistik dersanede. o an ne sinavi dusundum ne baska bir seyi. sadece onu dusunuyordum. o da benden hoslaniyormus cikmaya baslamistik sozluk sanki dunyalar benimdi. hayatimin en mutlu gunleriydi ama cok surmedi malesef ayrildik sacma bir nedenden. ona asla yalan soylemedim hep durust oldum bu yuzden onu kaybetmistim sozluk. ustelik bir hatamda yoktu. gunlerce kendimi yedim. evden cikmadim. sinav sonuclari aciklandiginda tercihlerimi hep sehirdisi yazdim. oyle de oldu 3 senedir sehirdisinda bir unide okuyorum sozluk. ara ara konustuk hep bu sure icinde onunla. unutmayi deniyordum ama olmuyordu be sozluk. baskasi bana onun baktigi gibi guzel bakamazdi baskasini yeniden sevemezdim.. cogu zaman onu sildim hayatimdan olmuyor dedim daha cok aci cekiyorum arkadas kalamayiz dedim. bir kac ay sonra ekliyordu beni tekrar konusuyorduk degisen bir durum yoktu ikimizde yapamiyorduk. gecmiste cocukca kararlar verdigimizi soyluyordu hakliydi.. peki ya simdi sozluk? yurtdisinda okuyorum ama aklim hep onda. onsuz da olmuyor onla da olmuyor... okul bittiginde onceligim onla evlenmek olucak bak dicem artik buyudum karsindayim seni seviyorum.. bu hayati sensiz geciremeyecegimi anladim bana eslik eder misin o guzel kalbinle dicem. boyle olmali sozluk mutlu bitmeli sonu hemde cok mutlu...
