anneme

entry15 galeri video1
    9.
  1. bir orhan veli şiiri...

    Fakir yatağının kıyıcığında,

    Bir ölü lambanın kör ışığında,

    Sararmış yüzünün kırışığında,

    Beliren kederi okudum anne!



    Dışarda inliyen rüzgâr kudurmuş,

    Ruhumu okşıyan nefesin durmuş...

    Bir ümit: Göğsüne uzandı elim;

    Heyhat ki o müşfik yürek te durmuş.



    (Gençleryolu dergisinin 15 Mayıs 1929)



    Dergi, bu şiirin altına şöyle bir değerlendirme koymuş:



    "Şiir güzeldir, samimidir, ahenklidir. ikinci mısradaki ölü yerine mesela isli ve beliren yerine titreyen denseydi daha muvaffak olurdu. "

    Altıncı ve sonuncu mısrada 'durmuş'lara bir şey denemezse de, bunların tekerrürü kafiyeyi haleldâr etmiş olduğundan, ya birinin hazfiyle yerine başka bir kelimenin ikamesi, yahut kafiyenin 'durmuş'lardan evvel temini icap eder. Orhan Veli beyin daha muvafık yazılarını bekleriz."

    * orhanveli.net
    0 ...