Çocuk
Sil yüzünden tüm yalanlarını bu şehrin
Topla kalbini cadde cadde, sokak sokak
Kazı ayak izlerini birer birer kıyı kaldırımlarından
Bakma yüzlerine hiç, görme onları
Çocuk, Bu kez ağlama. Bu kez Git Gölgeni, ismini sil yavaş yavaş
Git derken bu kentten tükür yüzüne
Yalnızlığımın
Kalbini, kendini sök yavaş yavaş
Git derken bu kentten sakın ağlama
Sus Umut ne yaptı sana
Bulut ne söyledi
Unut ne varsa vazgeçtiğin Yüzünde Korkularla
içinde çığlıklarla
Kalbinde simsiyahlar
Nereye gidiyorsun Yolları, duvarları geç yavaş yavaş
Giderken bu kentten bir piç gibi bırak yalnızlığını
Ve o siyah saçlarını kes yavaş yavaş
Giderken, terk ederken savur yüzüne yalnızlığının Ve unut ne yaptı sana Unut neler anlattı
Unut ne varsa vazgeçtiğin Yüzünde korkularla
içinde çığlıklarla
Kalbinde simsiyahlar
Nereye gidiyorsun Hep bu şarkılarla
Kıymetsiz dualarla
Utanmaz bir yağmurla
Nereye gidiyorsun Yüzünde korkularla
içinde çığlıklarla
Kalbinde simsiyahlar
Nereye gidiyorsun Bu sahte baharlarla
Kıymetsiz dualarla
Utanmaz bir yağmurla
Yine mi gidiyorsun Çocuk
Her vedanın ardında bir bekleyeni vardır
kimsenin bilmediği
Ve her gözyaşının altında bir dua kimsenin
duymadığı
Çevir gökyüzüne başını Bakma arkana
Daha sert basa basa, daha güçlü
Anlat bu kara şehrin yollarına ak adımlarınla
Gitmek yenilmek değil kazanmak da
Gitmek gitmektir işte
Hepsi bu
