bir özlü söz yazıldıktan sonra altına kimin sözü olduğu yazılmadığı takdirde, uuser'in kendine malettiği sanısına kapıldığımız sözlerdir. bunu yapmak kıroluktur, emeğe saygısızlıktır çobanlıktır. sözün gerçek sahibinin kim olduğu bilinmiyorsa bile anonim, ve ya yıldızlı bakınızla duyulan kaynak yazılmalıdır.
bu yapılan çobanlık nedeniyledir ki, içinde yarrak geçen bütün fıkralar, namık kemale, içinde küfürlü bir espri geçen her anekdot ya neyzen tevfik'e ya can yücele atfedilir.
