anıldığı ve zikredildiğinde insanın içini acıtıp cız bız ettiren sorunsal niteliğindeki bir deyiş sözüdür.
yani ne olacak acaba bu gariban ve içi temiz kızlarımızın hali deyip de ağlayıp üzülmek gibi bir hal almaktır. ki çok yerinde bir üzülünüştür. görüyoruz ki her yerde ellerinde cep telefonu, popolarında dar bir kot ile okuldan nargile cafeye, nargile cafeden büşraların evine süre gelen kör bir hayat içerisinde olmaları inanın acayip bir gidişattır.
şimdi kardeşim kız olmak var kız olmak var!, bu şekilde bir kızlık olmaz!, ben sen kabul etsek elin adamı kabul etmez!, anlatabiliyor muyum bilmiyorum!, yani algı kuvvetinize bağlı bu derin konular!.
hahahha hühühühüh, deyip deyip ortalıkta gezmekle kız olunmuyor canım kızlar olunmuyor hanım kızlar!, gel bu tarafa şöyle, bak dinle beni, öyle elinize almakla o kaknem pis telefonu bir apartmanın köşesinde oturup da beyaz atlı erkek beklemekle, berkenin tipini konuşmakla, dizi izlemekle, anneye babaya öffffffffffffffff demekle abiye odanı bana versene kanka demekle, burnu yükseğe çıkarıp da türk erkeklerini beğenmemekle kız olunmuyor kız!, ben şahsen iyi ki julie yi tanımışım da sevmişim diye allahıma şükrediyorsam hep sizin yüzünüzden yani!, anlayın burada bu sözü!.
kaldı ki, yarın öbür gün o sizin bu cahil yaşınızdaki aklınızla kurduğunuz hayallerin hiç bir şeyi gerçek olmayacak kadar kötü bir dünya bu dünya a benim aklı kıt kızlarım!,
ver elini onun arabası var oh oh ne güzel adam, koy poposuna okulun içelim sevişelim, sıçak da zaten sonradan bir yolunu bulup hallederiz kafası ile olmuyor olmuyor bak hele bana yoooook!.
bak bak ne olur biliyor musun?, nah biliyorsun oku o zaman,
adamın biri gelir kalbini kırıp parpa pinçik edip tekmeyi basar, ki zaten yediğiniz de belli, ondan sonra da ühühühühüüh diye de o fakirhane evinizin arka köşelerinde ağlar ağlar durursunuz, bak diyorum sonra demedi olmasın bir kerede anlayın şu abinizi de yormayın beni ya bu yaşta bıktım size akıl yoracağım diye vallahi bıktım.
ulan ben yazmaktan bıktım siz kazık yemekten bıkmadınız.