Muhteşem bir Akgün Akova şiiridir. Hoş hangi şiiri muhteşem değildir ki kendilerinin...
senin içinde bir orkestra var Yonca
ve dört yapraklı bir keman
saçların kızıl bir köprü
bağlarken bir notayı bir başkasına
üzerinden geçer
yanan ormanlardan kaçan
bembeyaz bir kaplan
senin içinde bir orkestra var Yonca
ve flütünü yüreğine saplayan bir adam
çimenlerde gezdirir seni öksüz bir çiğ tanesi gibi
alır sonra parmak ucuyla, bir masal gibi ağlar
ve çok yakınında yüreğinin
mor bir bıçakla dilimlenir
haritalara sığmayan dağlar
senin içinde bir orkestra var Yonca
ve vişne ağacının altında
kırmızı bir akordeon çalan adam
aşk, kanatlarını açan bir ninni yapraklardan
yüzün duyduğum en güzel çocuk şarkısı
birer çiçek kapısı gözlerin
eşiğinde sevişir şiirle esin perilerim
senin içinde bir orkestra var Yonca
ve yürek söken bir viyolonsel
içinde yağmurlar saklanır
tellerinde parlar yıldızlar
ve Boğaz vapurlarından biri
bir gece
bir denizkızına çarpar
senin içinde bir orkestra var Yonca
ve ıslık çalan bir adam
aşk kadife bir kafes yatağının altında
kucağında yavru leylekler uyur
benim gözümde aşk
soyunduğun çağlayan
ellediğim bulut, daldığım orman
senin içinde bir orkestra var Yonca
bir de
öpüştüğünde
ağzını yıldızlarla dolduran bir adam
