--spoiler--
kimsesizliğin şehrinde terk edilmiş bir ev, bu evi kim bilir hangi sıcak gülümsemelerin sahipleri kendi yalnızlığıyla baş başa bırakmıştı. mamafih evin yalnızlığını ve uzun süren bakirliğini az sonra biri bozacaktı. ayşe, uzun zamandır aradığı dört duvara kavuşmanın heyecanıyla yavaşça, işte bu evin eşiğinden içeri süzüldü; öyle sessiz, kuş tüyü adımlarla ilerliyordu ki, evin ahşap zeminine ayaklarının en sert dokunuşu tavşan uykusundakileri bile uyandıramazdı.
--spoiler--
akıl sınırlarını zorlayacak tasvirler, diyaloglar ve olaylar akar...
