akp'nin cumhurbaşkanı seçtirmemesi üzerine olan hede. akp, cumhurbaşkanı seçimi esnasında uzlaşmaya gitmedi. Vecdi Gönül üzerinde mesela, uzlaşmanın sağlanabileceği biliniyordu ama Bülent Arınç'ın egoist davranışı üzerine uzlaşma sağlanmadığından akp ile aynı fikirde olmayan vekiller meclise gelmediler. ve o zamana kadar, anap tarafından zaten önerilmesine rağmen, cumhurbaşkanının halka seçtirilmesine pek de sıcak bakmayan akp allah allah nedense aniden çarketmişti. e çünkü başka çaresi yoktu, cumhurbaşkanını madem meclisten seçtiremiyordu o zaman halka seçtirecekti. akp'nin örümcek zihniyetinde bi cumhurbaşkanı olsun da nasıl seçilirse seçilsin diye düşünmeye devam ettikleri sürece, bu ülkede yalnız olmadıklarından elbette daha bir sürü engel çıkacaktır karşılarına, niye çok mu garip?
zorunlu güncelleme: tabi tr'yi aslında bu kadar karışıklığa götüren de benim adayım-senin adayın zihniyetidir. tr'nin güzelliği için bu adamların uzlaşması gerekir. uzlaşma fikrini esgeçer de benim adayım-senin adayın olayına takarsak işte ya chp cb seçtirmez ya akp, e ne oldu şimdi?!
ama şunu da söylemeliyiz ki, chp cb oylamalarından önce bir akp'li cb elbette seçilebilir diye beyan vermiştir. ama son güne kadar akp bir aday bile sunmamıştır ta ki iki-üç gün kalana kadar. akp, elbette çoğunluğuna güvenip, uzlaşmaya yanaşmamıştır. ama chp de halka dönmeyerek yine uzlaşmıyor, diyebilirsiniz. iyi de biliyoruz ki bu halk cb seçemez. kömür dağıtarak toplanan oylarla nasıl cb seçecek benim halkım ben bilmiyorum. arkamda iktidar olmanın gücü ve kömürüm olsa ben de seçilirim, bunun neresi uzlaşma?
şimdi akp kömürün ıvır-zıvırın gücü ile yine kendi dediğini yaptırmaya çalışıyor ve chp yine ayak diretiyor-du. anayasa mahkemesi iptal kararını reddetti ve halka dönülecek.
ama tabi, demokraside çareler tükenmediğinden, bu da gerçek bir son olmayacak, piyasanın kendi dengesini bulana kadar dalgalanması hesabı, bu ülke de dengesini bulana kadar çalkalanacaktır.
