ekmeği tuza banmak fakirliği ifade ettiği gibi, bence başka anlamlar da içermektedir.
mesela karnınız çok açtır ve orta halli bir esnaf lokantasına girmişsinizdir. ama açlıktan da gözünüz dönmek üzeredir.
sipariş ettiğiniz tavuk şiş gelene kadar, o masanın üstünde duran sepetteki taze, dilimlenmiş ekmeklere tuz ekip kıtır kıtır yemenin tadı birazdan yiyeceğiniz tavuk şişte bile yoktur.
yani o ekmek-tuz çiftinin verdiği tat bambaşkadır, şiirde dediği gibi geceleyin ateşler içinde uyanarak ağzını dayayıp musluğa su içmek de ekmek-tuz gibi kendine münhasır bir haz içermektedir.*
