din dersindeydik. aynı sırada üç kişi oturuyorduk. üçümüzün de sesi birbirinden feci ama hocaya ilahi söylemek istediğimizi söyledik. hoca dünden razı "tamam söyleyin" dedi. üç kişi başladık ilahiyi söylemeye. ilahinin en tiz yerinde diğer arkadaşlardan biriyle ben aynı anda sustuk. üçüncü arkadaş ise o yanık! sesiyle kendini sınıfın ortasında tek başına bağırırken buldu. arkadaşın bize ettiği küfürler, sınıfın kahkahaları arasında kaybolup gitti. az önce bin bir güçlükle oluşturduğumuz mistik! havadan ise eser kalmamıştı.
