her dilin kendine özgü özellikleri var olduğundan kıyaslanmanın neye göre yapılacağı önemli bir etken.
bu özellikler dili var eden milletin özellikleriyle doğrudan alakalıdır. mesela deve için arapçada onlarca kelime varken bir ekmek için yahut at için türkçede onlarca kelime bulunabilir. aynı yamyam kabilelerde yeşilin tonları için onlarca kelime bulunduğu gibi.
(bkz: sapir whorf)
kelime sayısı kıstas kabul edilirse arapçanın yanında türkçeden söz edilemez bile ne yazık ki. ama tarihi serüvende incelerken 19.yüzyılın ikinci yarısında hazırlanan redhouse lugatının ön sözünde 'bu lugat dünyanın en geniş iki dilinden biri olan ingilizce için hazırlanmıştır. diğeri türkçedir' ibaresini görülebilir. ama ne yazık ki dönem dönem uygulanmış dilde sadeleştirme hareketleri sonucunda dilimiz ihtişamını kaybetmiştir. şu an ingilizcenin en kapsamlı lugatın da 1.200.000 kelime görürken türkçenin en kapsamlı lugatında 600 bin küsür kelime ancak vardır. ve bu lugat için söz varlığını teşekkül ettiren, deyimler, kalıplaşmış ifadeler, terimler gibi 8 unsur bir araya getirilerek bu sayıya ulaşılabilmiştir. bu dilimizin giderek genişleyeceği yerde giderek gerilediği gösteriyor bize.
tek heceli kelimeler kıstas kabul edilirse türkçe dünya dilleri içerisinde 1 numarayı görür. savaşçı bir millet olmamız nedeniyle - tek hecelik kelimelerin vurguda sertlik barındırması özelliği bizim bu noktada gelişmemizi sağlamıştır. git, gel, vur, kır, as, kes....
belagat, talakat, fasahat ve edebiyat kıstas kabul edilirse ki bence aslolan bunlara bakmaktır arapça türkçeden kat kat öndedir. milliyetçi damarla olaya bakmamak gerek her milletin öne çıkan bazı yönleri olabilir. bunları adeta bir sidik yarışına dönüştürmek hoş değil. savaş 'sanat'ında da türkler araplardan kat kat öndedir.
haa unutmadan bende biraz ırkçılık yapayım gençler sessiz harf sayısında ubıhça dünyanın en zengin dilidir.
