anadolu'ya geldikten sonra bile göçmeye devam eden türklerdir. sarıkeçililer, karakeçililer, kızılkeçililer vs. gibi farklı obaları vardır. sarıkeçililer daha çok türkiye'nin kıyı kesimleri denilebilecek bölgelere (akdeniz, ege), karakeçililer ise daha çok iç kesimlere yerleşmeye başlamışlardır. sarıkeçililerin bir kısmı ise halen göçünü devam ettirmektedir.
doğanın her bir parçasına aşık olan, değerini bilen insanlardır. çünkü doğa onlara yaşam sunar, özgürlüğü hissettirir.
yerleşik hayata geçtikten sonra bile içlerindeki yörük yine aynı yaşamaya devam eder. çadırda uyumaya alışmış koca insan evinde uyumaz da bahçesinde uyur," yıldızları görmeden uyuyamıyorum"diye. onun çocukları, torunları da yaz boyu balkonda uyur, niyeyse (!) daha keyifli geliyor diye.
biri hariç zorunluluk olmadığı halde, 70.000 nüfuslu şehirde 5 kere taşınmak, yetmeyip başka şehre taşınıp orada da bi 4 kere taşınmak tam yörük ailenin yapacağı iştir. bi yere kök salamazlar ki, tanışacak daha ne insanlar vardır, görülecek daha ne yerler vardır onlar için...
konuştukları dil türkçe'dir de anlamak için kulak aşinalığı gerekir. biraz hızlı ve yuvarlayarak konuşurlar. ayrıca kendilerine ait kelimeler de vardır.
güzeldir yörük olmak, közde patates en güzel nerede yenir , iyi bilmektir. *
