"Bu dünya hayatı ancak bir eğlence ve oyundan ibarettir. Ahiret yurduna gelince, işte gerçek hayat odur. Keşke bilselerdi!"
(ankebût suresi 64. ayet)
insanların dünyaya gönderilişi, oyun parkına bırakılan çocukların durumundan farklı değildir. ellerini bıraktığınızda her bir çocuk kendisinine en uygun oyuncağa koşar. kimisi bir oyuncakta bütün vaktini geçirir, kimi çocuk da her bir oyuncağın zevkini ayrı ayrı çıkartır.
oyun parkında kız erkek ayrımı son derece naiftir. tek amaç vakti en güzel şekilde geçirmektir.
oyun parkında başka çocukların sırasını elinden alan çocuklar da vardır. başka çocukları döven ve belki de yaralayan kötü çocuklar. ama her çocuğun bir amacı vardır.
engelli çocuklar da vardır parkta, onlara göre oyuncaklar da. onlarla alay eden çocuklar da vardır, onlara sırasını verenler de.
bu parkta en zavallı çocuk ise bankta oturup diğerleriyle alay edendir. hiçbir oyuncağa binmez, yaptığı tek şey oynayan çocukları izleyip onlarla alay etmektir. en büyük eğlencesi düşen ve kavga eden çocuklara gülmektir.
diz kapakları yaralarla dönerler çocuklar evlerine kimininki kazayla kimininki kavgayla...
oyun parkını oyun parkı yapan da bu çocukların hengamesidir.
ne mutlu oyuncağını bulmuş, eğlenen, kavga eden çocuklara,
ne yazık, oturup izleyen, düşen çocuklara gülen aciz çocuklara...
