türkçe dersindeyiz, yazım noktalama işliyoruz. hoca, notkanın görevlerinden bahsediyor ve tahtadakileri not almamız için beklemeye başlıyor. işte o anda her şey oluyor, orta sıralarda oturan birkaç hafta önce de kızlar erkekleri laflarıyla zaten dövdüğü için onlarla kavga etmesine gerek kalmadığını söyleyen kız sazı eline alıyor: hocam ben hep nokta koyarım. hönk ! neymiş, insanlar yaşadıkları şeylerin sonuna virgül koyup devam ettirirlermiş ama o hep nokta koyup bitirirmiş. sanırsınız, yaşı ufak ufak kemale ermeye başladı, ununu eledi eleğini astı bir tip, ama tüm ergenliğiyle bu tavırlar. allah ım sen yardım et ya.
