bir baba düşünün polis memuru.. eşi ev hanımı. babadan dededen bir mal varlığı yok.. aldığı maaşla krediyle evini, biriktirdiği 3-5 kuruşuyla arabasını almış. oğlu 2. öğretim hukuk öğrencisi, kızı tıp öğrencisi bir de onların harçları.. (şimdi kalkmış olabilir ama 1 sene öncesine kadar vardı) hasta karısının ilaçlarını da alır o maaşla, gerektiğinde kampına yazılır taksitle tatile de götürür onları, hiçbir şeylerini eksik etmez, giymez giydirir, yemez yedirir.. işte böylesine fedakar bir babanın çocuğu olmak zordur, sorumluluk ister, o babayı utandırmamak için, ona borcunu birazcık olsun ödeyebilmek için hayatta hiç bir yanlış yapmaman gerekir, bazen kendi doğrularını silip onun doğrularını yaşaman gerekir..
