Herşeyin olmasını istiyorum ama asla rüya görmek istemiyorum.
Çünkü her rüyanın,bazen bir kapı ziliyle
Bazen ağlayan bir çocukla bazende huzursuz bir sussuzlukla bittiğini biliyorum.
Sen benim kırılmış aynam olmalısın.
Bir tarafta seni görmeliyim kendi yüzümün.
Vazgeçilmez olmamalısın çünkü herşeyden vazgeçip geldim.
Sen benim sonsuzluğum olmalısın.
Ölüm kadar masum,bir çocuk kadar temiz,bir kadın kadar alımlı ve bir gün gidecekmiş gibi değilde.
Gittiğinde ölecekmişim gibi yaşamalıyım seni, o kadar korkmalıyım.
O kadar cesaretim kırılmalı.
Senelerdir peşine düşüp aradığım o pahabiçilemez şeyi bulduğumda gözlerinde, anladım.
Sen benim huzurum olmalısın.
Ve bir koltukta bir masum,yanında bir katil.
Sen o katilin yüzündeki masumiyete dokunan kadınsın.
Ilık bir nefesin yüzümdeki çatlakları doldurduğu, kırılan o aynadaki ölü çocuğa hayat veren kadınsın.
Sen gittin ve öldürdüm ikimizi.
Doğru olan buydu ama unutmadım seni.
